поблужда́ть сов. паблука́ць; (поплутать) паблудзі́ць; (долго, неоднократно) папаблу́джваць, папаблудзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поплута́ть сов., разг. паблудзі́ць, (долго, неоднократно) папаблу́джваць, папаблудзі́ць; паблука́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабрадзі́ць ​1, ‑браджу, ‑бродзіш, ‑бродзіць; зак.

1. Пахадзіць, паблукаць некаторы час.

2. што. Пракласці брады (у полі, на сенажаці).

пабрадзі́ць ​2, ‑бродзіць; зак.

Пабыць у стане браджэння некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поскита́ться сов. паблука́ць; пацяга́цца, (долго, неоднократно) разг. папацяга́цца, пабадзя́цца; (покочевать) павандрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераблукуня́цца ’паблукаць, пашвэндацца’ (Нас.), піріблукуня́ць, піріблутуня́цца ’праблукаць’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і блукуняцца ’блудзіць, швэндацца’, якое да блука́ць (гл.); суфікс ‑ун‑я‑, у якім ‑у‑ узнікла ў выніку прыпадабнення; генетычна суадносіцца з літ. ‑inė́‑ параўн. dramblinė́ti, blinkinė́ti, blydinė́ti, klaikinė́ti ’сноўдацца, блукаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пошата́ться

1. пахіста́цца, пакалыва́цца, паківа́цца;

2. (побродить без дела) разг. пабадзя́цца, пашвэ́ндацца, паблука́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потоло́чься прост.

1. (потоптаться) патапта́цца;

2. (походить взад и вперёд) пахадзі́ць; (побродить) пабадзя́цца, паблука́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поброди́ть​I сов.

1. (походить) пахадзі́ць; (побродяжничать) пабадзя́цца; (поблуждать) паблука́ць; (постранствовать) павандрава́ць;

2. рыб. пабрадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Доўга, многа пахадзіць, паблукаць дзе‑н. — Больш я цябе не пушчу з хаты, — і гаварыла .. [маці] ужо сама сабе. — Днём нацягаецца па тым лесе, наморыцца і ноччу не спіць... Пташнікаў. Нацягаліся мы на кірмашы так, аж ногі загулі. Якімовіч.

2. Стаміцца, цягаючы што‑н. цяжкае. Нацягацца бярвення за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

потолка́ться разг.

1. пашту́рхацца, патаўха́цца;

2. (походить) пахадзі́ць; (побродить) паблука́ць;

3. (толкнуться несколько раз, пытаясь войти) прост. пасту́каць;

потолка́ться в дверь пасту́каць у дзве́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)