пабрадзі́ць ​1, ‑браджу, ‑бродзіш, ‑бродзіць; зак.

1. Пахадзіць, паблукаць некаторы час.

2. што. Пракласці брады (у полі, на сенажаці).

пабрадзі́ць ​2, ‑бродзіць; зак.

Пабыць у стане браджэння некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)