ламяну́ць
‘ламануць, ударыць каго-небудзь, што-небудзь; пабегчы, уцячы, рвануць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ламяну́ |
ламянё́м |
| 2-я ас. |
ламяне́ш |
ламеняце́ |
| 3-я ас. |
ламяне́ |
ламяну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
ламяну́ў |
ламяну́лі |
| ж. |
ламяну́ла |
| н. |
ламяну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ламяні́ |
ламяні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ламяну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
затруси́тьII сов., прост. (побежать, пойти рысцой) затру́хаць, пабе́гчы трушко́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папасы́паць
‘насыпаць чаго-небудзь; пайсці (пра дождж і пад.), хутка пайсці, пабегчы (пра многіх, многае)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папасы́плю |
папасы́плем |
| 2-я ас. |
папасы́плеш |
папасы́плеце |
| 3-я ас. |
папасы́пле |
папасы́плюць |
| Прошлы час |
| м. |
папасы́паў |
папасы́палі |
| ж. |
папасы́пала |
| н. |
папасы́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папасы́п |
папасы́пце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папасы́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пацо́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Цокаць некаторы час.
2. Разм. Пайсці, пабегчы, цокаючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
потруси́тьI сов., разг. (побежать, поехать трусцой) пабе́гчы, пае́хаць трушко́м (тру́хам); патру́хаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ґізану́ць ’пабегчы, гізануць’ (Сцяшк.). Гл. гіз 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыпусці́цца, -пушчу́ся, -пу́сцішся, -пу́сціцца; зак. (разм.).
1. Пайсці, пабегчы хутка; паскорыць хаду, крок; пачаць што-н. рабіць, пусціцца.
П. за кім-н. П. бягом.
П. ў скокі.
П. бегчы.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і узмацніцца.
Дождж прыпусціўся.
|| незак. прыпуска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тэ́нуты ‘пабегчы; схавацца’ (Клім.), ‘зрушыцца з месца’ (Сл. Брэс.), ‘рэагаваць’ (пін., Бел. дыял. 1), тэ́нутыся ‘рушыць’ (драг., Нар. словатв.). Магчыма, звязана з серб. те́нути ‘жадаць’. Няясна; мяркуецца паходжанне ад *teknǫti ‘пабегчы’ (ЕСУМ, 5, 546), параўн. тыняцца, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́ргнуць ’хутка пабегчы’ (Ян.). Фармальна суадносіцца з торгаць 1 (гл.), параўн. таргануць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
угна́цца, уганю́ся, уго́нішся, уго́ніцца; угна́ўся, -на́лася; уганіся; зак., за кім-чым.
1. Пабегчы так, каб дагнаць.
У. за хлопчыкам.
2. (звычайна з адмоўем). Не адстаючы, ісці, бегчы за кім-, чым-н.
За вамі не ў.
3. (звычайна з адмоўем), перан. Зраўняцца з кім-, чым-н. у чым-н.
За ім у рабоце ніхто не ўгоніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)