ламяну́ць
‘ламануць, ударыць каго-небудзь, што-небудзь; пабегчы, уцячы, рвануць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ламяну́ | ламянё́м | |
| ламяне́ш | ламеняце́ | |
| ламяне́ | ламяну́ць | |
| Прошлы час | ||
| ламяну́ў | ламяну́лі | |
| ламяну́ла | ||
| ламяну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| ламяні́ | ламяні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ламяну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)