банкру́цтва, -а, н.

1. Неплацежаздольнасць у выніку разарэння даўжніка.

Б. фірмы.

2. перан. Крушэнне, поўная няўдача ў ажыццяўленні чаго-н.

Поўнае б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няшча́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Бяда, гора; няшчасны выпадак.

Н. мне з табой!

Н. на чыгунцы.

2. Няўдача, адсутнасць поспеху.

Шчупак з кручка сарваўся, вось н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неуда́ча няўда́ча, -чы ж.;

потерпе́ть неуда́чу пацярпе́ць няўда́чу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асе́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Пры стральбе: адсутнасць выстралу з-за няспраўнасці зброі ці патрона.

Ружжо дало асечку.

2. перан. Няўдача пры выкананні чаго-н. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неуспе́х м. няпо́спех, -ху м.; (неудача) няўда́ча, -чы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невезе́ние разг. нешанцава́нне, -ння ср.; (неудача) няўда́ча, -чы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недотёпа прост. няўклю́да, -ды м., ж., няўда́ча, -чы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замарко́ціць, ‑кочу, ‑коціш, ‑коціць; зак., каго.

Выклікаць у каго‑н. сумны настрой, зрабіць маркотным. Яго замаркоціла няўдача,

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крах, ‑у, м.

Банкруцтва, разарэнне. Крах банка. Біржавы крах. // перан. Правал, поўная няўдача. Пацярпець крах. Крах каланіяльнай сістэмы.

[Ням. Krach.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Незада́ча ’няўдача’ (Юрч.), рус. незада́ча ’тс’. Да зада́цца ’ўдацца’ (ад даць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)