пану́дзіць, ‑дзіць; безас. зак.

Нудзіць (у 1 знач.) некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заге́ліць

‘пачаць балець, нудзіць, ванітаваць, карпець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заге́лю заге́лім
2-я ас. заге́ліш заге́ліце
3-я ас. заге́ліць заге́ляць
Прошлы час
м. заге́ліў заге́лілі
ж. заге́ліла
н. заге́ліла
Дзеепрыслоўе
прош. час заге́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пану́джваць, ‑ае; безас. незак.

Час ад часу нудзіць (у 1 знач.). З самага рання штосьці пануджвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нудзіць.

2. у знач. прым. Пакрыты палудай. Луджаны самавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тошни́ть несов., безл.

1. (о состоянии тошноты) ну́дзіць; быць мо́ташна (мло́сна); (рвать) рваць, ванітава́ць;

его́ три дня тошни́ло яго́ тры дні рва́ла, ён тры дні ванітава́ў;

меня́ тошни́т мяне́ ну́дзіць (мне мо́ташна, мне мло́сна);

2. перен., разг. ну́дзіць;

меня́ тошни́т от его́ разгово́ра мяне́ ну́дзіць ад яго́ гаво́ркі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́дзіць несов., обл.

1. вызыва́ть отвраще́ние (гадли́вость);

2. безл. тошни́ть; см. ну́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тамава́ць ’стамляць, нудзіць, мучыць; збіваць з толку’ (Нас., Стан., Байк. і Некр.). Гл. таміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ну́дачка (ну́дычка) ’ягада касцянка’ (Бяльк.). Відаць, ад ну́дзіць ’выклікаць моташнасць, цягнуць на ваніты’; параўн. ну́днікі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нудзьба́ ’нудота’ (зэльв., Жыв. сл.). Аддзеяслоўны назоўнік ад нудзіць (гл.), параўн. хадзьба ад хадзіць і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

то́шно разг.

1. нареч. мо́ташна; ну́дна, нудлі́ва; см. то́шный​ 1;

2. безл., в знач. сказ. (тошнит) мо́ташна; ну́дзіць; (дурно) мло́сна;

3. безл., в знач. сказ. (противно) агі́дна, праці́ўна, га́дка, гі́дка, пры́кра, мо́ташна, ну́дзіць;

то́шно смотре́ть на э́то агі́дна (праці́ўна, га́дка, гі́дка, пры́кра, мо́ташна, ну́дзіць) глядзе́ць на гэ́та;

4. безл., в знач. сказ. (тоскливо) тужлі́ва; ну́дна, нудлі́ва; су́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)