павыстаўля́ць сов. (о многом)
1. (вынуть вставленное) вы́ставить;
2. (наружу) вы́ставить; вы́нуть;
3. (вперёд) вы́двинуть; вы́сунуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Нару́жнік ’неслух’ (Нас., Гарэц., Бяльк., Яўс.), пару́жпіца ’непаслухмяная, упартая дзяўчына’ (Нас., Яўс.), сюды таксама наружна ’здзекліва’ (Яўс.), наружонік, наружоніца, наружоны, наруглівы ’здзеклівы’ (ушацк., Пытанні лексікал., фразеал. і стылістыкі. Мн., 1985, 51–53), рус. наружник ’насмешнік, лаяльнік’. Да наруга (гл.), роднаснае польск. naręzyć ’парушыць’ (Брукнер, 355), серб.-харв. мак. naruzlt ’аблаяць, абразіць’, сюды ж, магчыма, і чэш. náruzivy ’заўзяты, заядлы, страшны’, да якога Махэк рэканструюе дзеяслоў *na‑ružiti (Махэк₂, 390), іншыя версіі паходжання апошняга слова гл. Шаур, Etym, Brun, 1978, 140 (роднаснае славен. ruziti ’лушчыць, абдзіраць’, рус. ружь, наружу), Варбат, Куркіна, Этимология–1979, 182 (да прасл. *ruz‑ ’драць, рваць’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́плыть сов., в разн. знач. вы́плысці, вы́плыць, мног. павыплыва́ць;
вы́плыть в мо́ре вы́плысці (вы́плыць) у мо́ра;
◊
вы́плыть на свет, нару́жу вы́плысці (вы́плыць) напаве́рх, вы́явіцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выбуха́ць несов.
1. взрыва́ться;
2. (устремляться наружу) вырыва́ться;
3. (внезапно возникать, с силой проявляться) вспы́хивать, разража́ться;
1-3 см. вы́бухнуць 1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вымётыватьсяI несов.
1. (показываться наружу — о побегах, соцветиях и т. п.) выкіда́цца, выкі́двацца; см. вы́метатьсяI 2;
2. страд. выкіда́цца, выкі́двацца; адклада́цца; см. вымётыватьI 1, 2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вырыва́цца I несов.
1. прям., перен. вырыва́ться;
2. (стремительно выходить наружу) вырыва́ться;
3. (отделяться) вырыва́ться, отрыва́ться; (выскальзывать, выпадать) выдёргиваться;
1-3 см. вы́рвацца;
4. страд. вырыва́ться; выдёргиваться; удаля́ться; см. вырыва́ць I
вырыва́цца II несов., страд. вырыва́ться; см. вырыва́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вестиII сов. вы́весці, мног. павыводзіць;
вы́вести пятно́ вы́весці пля́му;
◊
вы́вести из стро́я вы́весці (павыво́дзіць) са стро́ю;
вы́вести на доро́гу вы́весці на даро́гу;
вы́вести (кого-л.) из себя́ вы́весці (каго-небудзь) з сябе́;
вы́вести на чи́стую во́ду вы́весці на чы́стую ваду́;
вы́вести нару́жу вы́крыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выстаўля́ць несов.
1. (вынимать) выставля́ть;
2. (вперёд, наружу) выставля́ть, выдвига́ть; высо́вывать;
3. (вынимая откуда-л., ставить куда-л.) выставля́ть;
4. перен. выставля́ть, выдвига́ть;
5. перен. (ссылаться, приводить в доказательство) выставля́ть, выдвига́ть;
6. (для обозрения) выставля́ть;
7. перен. представля́ть;
1-7 см. вы́ставіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усплы́сці сов., прям., перен. всплыть; (об образах, воспоминаниях — ещё) встать;
наве́рх ~лыло́ мно́ства мале́нькіх ры́бак — наве́рх всплы́ло мно́жество ма́леньких ры́бок;
пе́рад вачы́ма ўсплыў знаёмы во́браз — пе́ред глаза́ми всплыл (встал) знако́мый о́браз;
зноў ~лыло́ гэ́та пыта́нне — сно́ва всплыл э́тот вопро́с;
◊ у. наве́рх — всплыть на пове́рхность (нару́жу)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́бухнуць сов.
1. взорва́ться;
2. (устремиться наружу) вы́рваться;
по́лымя з ды́мам ~нула з пе́чы — пла́мя с ды́мом вы́рвалось из пе́чи;
3. (внезапно возникнуть, с силой проявиться) вспы́хнуть, разрази́ться;
~нула забасто́ўка — вспы́хнула забасто́вка;
~нула вайна́ — разрази́лась война́;
4. прост. (вывалить, вылить сразу) вы́бухнуть;
в. ваду́ з вядра́ — вы́бухнуть во́ду из ведра́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)