накрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накры́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́на, -ы, мн. -ы, апо́н, ж.

1. Тое, чым накрываюць, апінаюць што-н. (разм.).

Накрыць ногі цёплай апонай.

2. Тое, што ахутвае, ахінае з усіх бакоў.

А. смугі (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацэментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Накрыць цэментам. Зацэментаваць падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабры́зкаць

‘злёгку апырскаць, накрыць пырскамі каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; некаторы час папырскаць (пра дождж)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабры́зкаю пабры́зкаем
2-я ас. пабры́зкаеш пабры́зкаеце
3-я ас. пабры́зкае пабры́зкаюць
Прошлы час
м. пабры́зкаў пабры́зкалі
ж. пабры́зкала
н. пабры́зкала
Загадны лад
2-я ас. пабры́зкай пабры́зкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабры́зкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накрываць — накрыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынакры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые; зак., каго-што.

Разм. Накрыць няпоўнасцю, злёгку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

1. Накрыць, ахінуць.

А. плечы цёплай коўдрай.

2. перан. Пакрыць, агарнуць.

Жыта маладое поле ўсё акрыла.

Шэры туман акрыў лугавіну.

|| незак. акрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́фер, -у, м.

1. Чорны або шэры гліністы сланец, які ўжыв. для грыфельных дошак і ў будаўніцтве.

2. Будаўнічы матэрыял у выглядзе плітак або лістоў са сланцу.

Накрыць дом шыферам.

|| прым. шы́ферны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заледзяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Замарозіць, накрыць ільдом. За ноч сажалку заледзяніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)