накла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накладваць — накласці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ана́фемстваваць

‘накладваць анафему на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ана́фемствую ана́фемствуем
2-я ас. ана́фемствуеш ана́фемствуеце
3-я ас. ана́фемствуе ана́фемствуюць
Прошлы час
м. ана́фемстваваў ана́фемствавалі
ж. ана́фемствавала
н. ана́фемствавала
Загадны лад
2-я ас. ана́фемствуй ана́фемствуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ана́фемствуючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анафемава́ць

‘накласці (накладваць) анафему на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. анафему́ю анафему́ем
2-я ас. анафему́еш анафему́еце
3-я ас. анафему́е анафему́юць
Прошлы час
м. анафемава́ў анафемава́лі
ж. анафемава́ла
н. анафемава́ла
Загадны лад
2-я ас. анафему́й анафему́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час анафему́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анафемава́ць

‘накласці (накладваць) анафему на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. анафему́ю анафему́ем
2-я ас. анафему́еш анафему́еце
3-я ас. анафему́е анафему́юць
Прошлы час
м. анафемава́ў анафемава́лі
ж. анафемава́ла
н. анафемава́ла
Загадны лад
2-я ас. анафему́й анафему́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час анафемава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

секвестрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Налажыць (накладваць) на што‑н. секвестр (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

1. Накладваць гіпсавую павязку.

Г. нагу.

2. Насычаць глебу гіпсам.

Г. глебу.

|| зак. загіпсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.).

|| наз. гіпсава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Набугорываць ’навальваць многа, накладваць’, набугораны «наваленный подобно бугру» (Нас.), параўн. рус. набугриться ’ўздуцца гарбом’. Ад бугор (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

штрафава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак., каго-што.

Накладваць штраф на каго‑, што‑н., браць штраф з каго‑, чаго‑н. Газету затрымлівалі, штрафавалі, канфіскавалі і, нарэшце, зусім забаранілі, а рэдактара засудзілі на год заключэння ў крэпасць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взы́скивать несов.

1. спаганя́ць; (заставлять уплатить, получать с кого-л.) сы́скваць;

2. (наказывать) кара́ць; накла́дваць спагна́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

1. Накладваць гіпсавую павязку. Гіпсаваць паламаны палец.

2. Уносіць у глебу гіпс для паляпшэння яе фізіка-хімічных і біялагічных уласцівасцей. Гіпсаваць глебу.

3. Дабаўляць гіпс у вінаграднае віно для паляпшэння яго колеру, смаку і засцярогі ад псавання. Гіпсаваць віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)