нагружа́ць несов., в разн. знач. нагружа́ть; см. нагрузі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наўю́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.
Нагрузіць уюкамі. Наўючыць вярблюдаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панава́льваць¹, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.
1. Наваліць, нагрузіць на каго-, што-н. вялікую колькасць чаго-н.
П. галля на вогнішча.
2. Накідаць у беспарадку многа чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наўю́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Разм. Нагрузіць сябе чым‑н. Наўючыцца клункамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заўю́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.
Нагрузіць паклажай уючную жывёлу. Заўючыць каня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панагружа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Нагрузіць усё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Навата́жыць (наватижытсь) ’нагрузіць, загрузіць’ (Шпіл.). Відаць, нельга разглядаць асобна ад укр. навантажити ’наўючыць, нагрузіць’, якое звязваюць з вантаж ’цяжар, груз’, што ў сваю чаргу з франц. avantager ’садзейнічаць; павялічваць долю’ або з ватига ’атрад, натоўп; чарада’. Беларускае слова, магчыма, сведчыць на карысць другой версіі. Гл. ЕСУМ, 1, 329. Параўн. вантижыцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падгрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., што і чаго.
Нагрузіць дадаткова, падбавіць грузу. Падгрузіць дроў. □ [Алёша:] — Беразачок ляжыць, Андрэй Якаўлевіч. Трэба было б машыну падгрузіць — вельмі ж лёгкая, буксуе. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагрузі́ць, -ужу́, -у́зіш, -у́зіць; -у́жаны; зак., каго-што.
1. Грузячы, перамясціць.
П. збожжа з машыны ў вагоны.
2. Нагрузіць празмерна.
П. воз.
П. вучняў дамашнімі заданнямі (перан).
|| незак. перагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. перагру́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
|| прым. перагру́зачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Перагрузачныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нагру́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.
1. гл. нагрузіць.
2. Загружанасць работай якой-н. установы, прадпрыемства, машыны, апарата.
Н. электрасеткі ў вячэрнія гадзіны.
Н. электрастанцыі.
3. перан. Ступень выразнасці, насычанасці чым-н. (у дачыненні да літаратуры, мастацтва і пад.).
Гэты вобраз нясе вялікую ідэйна-мастацкую нагрузку.
|| прым. нагру́зачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)