Verbum

нагружа́ць, нагрузі́ць

1. камерц. beláden* vt (чым-н. mit D); belásten vt; áuslasten vt (пра транспарт); verláden* vt (тавары);

2. перан. разм. (ускласці абавязкі) belásten vt

перагружа́ць, перагрузі́ць

1. (празмерна нагрузіць) über láden* vt, über(be)lásten vt;

2. перан. (працай) überlásten vt, überbeánspruchen vt, überfórdern vt;

3. (у іншае месца) úmladen* vt; úmschlagen* vt (тавары і г. д.)

запрэ́гчы

1. ánspannen vt, éinspannen vt, ánschirren vt;

запрэ́гчы каня́ ў калёсы das Pferd an [vor] den Wágen spánnen, das Pferd éinspannen [ánschirren];

2. перан. разм. (нагрузіць работай каго-н.) j-n éinspannen; j-m éine Árbeit áufhalsen

накла́сці

1. (напоўніць) füllen vt; láden vt (нагрузіць);

2. (зверху) áuflegen vt;

накла́сці павя́зку éinen Verbánd ánlegen;

3. перан. áuferlegen vt;

накла́сці штраф éine Stráfe áuferlegen [verhängen];

накла́сці рэзалю́цыю éine Ánordnung tréffen*;

◊

накла́сці на сябе́ ру́кі Hand an sich légen; sich (D) das Lében néhmen*