нагрузі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нагружу́ |
нагру́зім |
| 2-я ас. |
нагру́зіш |
нагру́зіце |
| 3-я ас. |
нагру́зіць |
нагру́зяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нагрузі́ў |
нагрузі́лі |
| ж. |
нагрузі́ла |
| н. |
нагрузі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нагрузі́ |
нагрузі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нагрузі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны; зак., каго-што.
1. гл. грузіць.
2. перан., чым. Ускласці на каго-н. якую-н. працу, грамадскія абавязкі, даручэнні.
Н. грамадскай работай.
|| незак. нагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. нагру́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нагрузі́ць сов., в разн. знач. нагрузи́ть;
н. парахо́д — нагрузи́ть парохо́д;
н. даручэ́ннямі — нагрузи́ть поруче́ниями
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., каго-што.
1. Напоўніць што‑н. грузам. Нагрузіць машыны. Нагрузіць вярблюда. □ Праз некаторы час я нагрузіў свае самалёты.. і вылецеў на Міншчыну. Казлоў. Партызаны нагрузілі вазы і пачалі выязджаць на дарогу. М. Ткачоў. // Пакласці груз на каго‑, што‑н. Нагрузіць рэчы на машыну.
2. перан. Разм. Ускласці на каго‑н. якую‑н. працу, грамадскія абавязкі. Нагрузіць грамадскай работай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грузі́ць, гружу́, гру́зіш, гру́зіць; гру́жаны; незак.
1. што кім-чым. Напаўняць грузам.
Г. баржу дрывамі.
2. каго-што. Складваць груз куды-н., змяшчаць у якасці грузу.
Г. скаціну ў вагоны.
|| зак. нагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны, загрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны і пагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны (да 2 знач.).
|| наз. пагру́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нагружа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да нагрузіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагру́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад нагрузіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагрузи́ть сов., в разн. знач. нагрузі́ць, мног. панагружа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.
1. каго-што. Нагрузіць усё, многае або ўсіх, многіх.
П. вазы сенам.
2. каго (што). Ускласці дадатковую нагрузку на многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нагру́жаны в разн. знач. нагру́женный, нагружённый; см. нагрузі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)