вячэ́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Навучэнец вячэрняй навучальнай установы.

|| ж. вячэ́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабфа́кавец, -каўца, мн. -каўцы, -каўцаў, м.

Навучэнец рабфака.

|| ж. рабфа́каўка, -і, ДМ -каўцы, мн. -і, -кавак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першаку́рснік, ‑а, м.

Студэнт, навучэнец першага курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

другаку́рснік, ‑а, м.

Студэнт, навучэнец другога курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпускні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто заканчвае навучальную ўстанову, навучэнец апошняга класа, курса.

|| ж. выпускні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

багасло́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў, м.

1. Спецыяліст у галіне багаслоўя.

2. Навучэнец старэйшых класаў духоўнай семінарыі (уст.).

|| прым. багасло́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чацвёртаку́рснік, ‑а, м.

Студэнт або навучэнец чацвёртага курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старшаку́рснік, ‑а, м.

Навучэнец, студэнт блізкага да выпуску курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

студэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Навучэнец вышэйшай навучальнай установы.

[Ад лац. studens, studentis — які старанна працуе, займаецца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

студэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Навучэнец вышэйшай навучальнай установы.

|| ж. студэ́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. студэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)