павучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., каго-што.

1. Вучыць самому некаторы час. Навучыць урокі. Навучыць верш.

2. Вучыць каго‑н. некаторы час. Навучыць дзяцей замежнай мове. □ Язэпа трохі дзед навучыць, І памуштруе і памучыць. Колас.

3. Разм. Вывучыць, павывучваць усіх, многіх. [Унук:] — З сынамі [дзеду] не пашанцавала. Было чатыры, а няма ніводнага. Самы малодшы, студэнт, прапаў без вестак. Усіх дзед павучыў... Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшко́ліць

‘навучыць, выхаваць, вымуштраваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшко́лю адшко́лім
2-я ас. адшко́ліш адшко́ліце
3-я ас. адшко́ліць адшко́ляць
Прошлы час
м. адшко́ліў адшко́лілі
ж. адшко́ліла
н. адшко́ліла
Загадны лад
2-я ас. адшко́ль адшко́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час адшко́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашко́ліць

‘навучыць, пакараць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашко́лю нашко́лім
2-я ас. нашко́ліш нашко́ліце
3-я ас. нашко́ліць нашко́ляць
Прошлы час
м. нашко́ліў нашко́лілі
ж. нашко́ліла
н. нашко́ліла
Загадны лад
2-я ас. нашко́ль нашко́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час нашко́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

працві́чыць

‘правучыць, навучыць, вымуштраваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. працві́чу працві́чым
2-я ас. працві́чыш працві́чыце
3-я ас. працві́чыць працві́чаць
Прошлы час
м. працві́чыў працві́чылі
ж. працві́чыла
н. працві́чыла
Загадны лад
2-я ас. працві́ч працві́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час працві́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., каго (што).

Даць каму-н. адукацыю, навучыць, выхаваць.

А. дзяцей.

|| незак. адуко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адуко́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обучи́ть сов. навучы́ць, вы́вучыць; абучы́ць; см. обуча́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наву́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад навучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вразуми́ть сов. наста́віць на ро́зум; навучы́ць; утлума́чыць; перакана́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намуштрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Навучыць каго‑н. муштроўкай. Намуштраваць салдат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́сліць несов. мы́слить;

навучы́ць м. — научи́ть мы́слить;

м. фо́рмуламі — мы́слить фо́рмулами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)