філатэлі́я, -і, ж.

Калекцыянаванне і вывучэнне паштовых марак, паштовых знакаў.

|| прым. філатэлісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарпеды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ваенны марак, які абслугоўвае тарпедны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́рка ма́ркі
Р. ма́ркі ма́рак
Д. ма́рцы ма́ркам
В. ма́рку ма́ркі
Т. ма́ркай
ма́ркаю		 ма́ркамі
М. ма́рцы ма́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хо́бі, нескл., н.

Захапленне чым-н., любімы занятак у вольны час.

Яго х. — збіранне марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карабе́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Уладальнік карабля; марак (уст.).

2. Тое, што і караблебудаўнік (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падво́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Марак, які служыць у падводным флоце.

2. Спецыяліст па падводных, вадалазных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матро́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Марак, які не адносіцца да каманднага саставу; радавы флоту.

|| прым. матро́скі, -ая, -ае.

М. танец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваенма́р м., разг. (вае́нны мара́к) военмо́р (вое́нный моря́к)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

военмо́р (вое́нный моря́к) разг. ваенма́р, -ра м. (вае́нны мара́к).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марахо́д, ‑а, М ‑ходзе, м.

Даўней — мараплавец, марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)