карабе́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Уладальнік карабля; марак (уст.).

2. Тое, што і караблебудаўнік (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)