Verbum

анлайнавы слоўнік

мара́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мара́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Той, хто служыць у флоце.

2. Чалавек, які добра ведае мора і марскую справу.

|| памянш.-ласк. марачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. мара́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мара́к, -ка́ м. моря́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мара́к, ‑а, м.

1. Той, хто служыць у флоце. Балтыйскі марак.

2. Той, хто добра ведае мора і марскую справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мара́к м Séemann m -(e)s, -leute;

вае́нны мара́к Marínesoldat m -en, -en, Séesoldat m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

чарнамо́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Марак Чарнаморскага флоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

моря́к мара́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кітабо́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Марак, які займаецца промыслам кітоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кля́сер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Альбом для марак.

|| прым. кля́серны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наабме́ньваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

Абмяняць значную колькасць чаго-н.

Н. марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)