о́бер-ма́йстар, -стра м. о́бер-ма́стер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́бер-ма́йстар, ‑стра, м.

Старшы майстар у доменных, пракатных і сталеплавільных цэхах. [Гаспадар:] — Прыехаў ненадоўга. Спачатку вучыў маладых сталявараў. Цяпер працую обер-майстрам. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ас, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Выдатны лётчык, майстар паветранага бою.

Лётчыкі-асы.

2. Вялікі майстар сваёй справы.

Ас у сваёй справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́тнік

‘майстар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́тнік карэ́тнікі
Р. карэ́тніка карэ́тнікаў
Д. карэ́тніку карэ́тнікам
В. карэ́тніка карэ́тнікаў
Т. карэ́тнікам карэ́тнікамі
М. карэ́тніку карэ́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпале́рнік

‘майстар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпале́рнік шпале́рнікі
Р. шпале́рніка шпале́рнікаў
Д. шпале́рніку шпале́рнікам
В. шпале́рніка шпале́рнікаў
Т. шпале́рнікам шпале́рнікамі
М. шпале́рніку шпале́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мэ́бельшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які робіць мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

люстэ́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар па вырабе люстэркаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рукадзе́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж. (разм.).

Жанчына — майстар рукадзелля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

труна́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Майстар, які робіць труны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бляша́нік

‘бляхар - майстар, які вырабляе рэчы з бляхі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бляша́нік бляша́нікі
Р. бляша́ніка бляша́нікаў
Д. бляша́ніку бляша́нікам
В. бляша́ніка бляша́нікаў
Т. бляша́нікам бляша́нікамі
М. бляша́ніку бляша́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)