Verbum

вы́лечыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

Стаць здаровым у выніку лячэння.

В. пасля ранення.

|| незак. выле́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

навакаі́н, -у, м.

Прэпарат, які ўжыв. для мясцовага абязбольвання і для лячэння некаторых захворванняў.

|| прым. навакаі́навы, -ая, -ае.

электрашо́к, -у, м. (спец.).

Метад лячэння псіхічных расстройстваў шляхам раздражнення мозга дазіраванымі электрычнымі разрадамі.

|| прым. электрашо́кавы, -ая, -ае.

тра́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Даведнік, які апісвае лекавыя расліны і спосабы лячэння імі.

|| прым. тра́ўнікавы, -ая, -ае.

фтызіятры́я, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае прычыны ўзнікнення туберкулёзу, метады яго лячэння і папярэджання.

|| прым. фтызіятры́чны, -ая, -ае.

бадзя́га¹, -і, ДМ -дзя́зе, ж.

Прэснаводная губка, якая ў высушаным стане выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння рэўматызму.

Націрацца бадзягай.

залячы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ле́чыцца; зак. (разм.).

Зажыць у выніку лячэння.

Рана хутка залячылася.

|| незак. зале́чвацца, -аецца.

хірургі́я, -і, ж.

Галіна медыцыны, якая займаецца аперацыйнымі метадамі лячэння: злучэннем і раз’яднаннем тканак арганізма.

Х. сэрца.

|| прым. хірургі́чны, -ая, -ае.

падлячы́цца, -лячу́ся, -ле́чышся, -ле́чыцца; зак. (разм.).

Палячыцца крыху, не давёўшы лячэння да канца.

Вам трэба п. і адпачыць.

|| незак. падле́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

шпіталізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго (што) (спец.).

Змясціць (змяшчаць) у бальніцу, шпіталь для лячэння.

|| наз. шпіталіза́цыя, -і, ж.