навакаі́н, -у, м.

Прэпарат, які ўжыв. для мясцовага абязбольвання і для лячэння некаторых захворванняў.

|| прым. навакаі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)