таксі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Разм. Вадзіцель таксі. Да дачы .. [Яраш] не даехаў. Спыніўся каля канторы лясніцтва, сілком усунуў таксісту грошы і пайшоў пехатой. Шамякін.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Лясні́чы, лясні́чый, лыснэ́чы ’загадчык лясніцтва’, ’спецыяліст па лясной гаспадарцы’ (ТСБМ, Яруш.; смарг., Сл. ПЗБ; драг., КЭС), ст.-рус. лѣсничий, укр. лісни́чий, рус. лесни́чий, польск. leśniczy ’тс’. Утворана ад ляснік: lěsьnik‑jь > lěsьničii.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
затамі́цца, ‑тамлюся, ‑томішся, ‑томіцца; зак.
Разм. Стаміцца, замарыцца. Калі браты дабеглі да Сцёпкі, то яны моцна затаміліся ад шпаркага бегу, але твары іх былі вясёлыя. Колас. Затаміўся конь без меры — Да лясніцтва не давёз. Непачаловіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
канто́ра, ‑ы, ж.
Агульная назва ўстаноў або аддзелаў прадпрыемства з адміністрацыйна-гаспадарчымі функцыямі, а таксама памяшканне такіх устаноў і аддзелаў. Раённая кантора сувязі. Кантора лясніцтва. □ Нарміроўшчык Змітрок Хітрык прынёс у кантору на подпіс пачак нарадаў. Прокша.
[Ням. Kontor.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
камо́ра, -ы, мн. -ы, -мо́р, ж.
1. Халоднае памяшканне пры хаце для захоўвання запасаў ежы, адзення і іншых хатніх рэчаў.
Злажыць сала і мяса ў камору.
2. Бакоўка ў вясковай хаце, дзе спяць.
Дзеці спалі ў каморы.
3. Кантрольны пункт лясніцтва (уст.).
|| памянш. камо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (да 1 і 2 знач.); прым. камо́рачны, -ая, -ае і камо́рны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
аб’е́здчык, ‑а, м.
1. Работнік лясніцтва, які наглядае за вядзеннем лясной гаспадаркі на сваім участку і за работай леснікоў. Калісьці гэты Атрошка служыў у Аляксееўцы лесніком, потым яго перавялі ў Масевічы аб’ездчыкам. Пальчэўскі.
2. Той, хто прывучае маладых коней хадзіць пад сядлом, у вупражы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
рэпертуа́р, ‑у, м.
Сукупнасць п’ес, песень і іншых твораў, якія выконваюцца ў тэатры, на эстрадзе і пад. Увесь рэпертуар рэвалюцыйных тагачасных песень праспявалі настаўнікі зладжаным хорам, праходзячы міма лясніцтва і праз шляхецкі засценак, а потым і праз лес. Колас. П’есы К. Чорнага «Ірынка» і «Бацькаўшчына» ўзбагачалі беларускі нацыянальны рэпертуар. Луфераў. // Спіс роляў, літаратурных ці музычных твораў, якія выконваюцца акцёрам. Рэпертуар артыста. Рэпертуар дэкламатара.
[Фр. répertoire.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
абхо́д м.
1. -ду (действие) обхо́д;
а. урача́ — обхо́д врача́;
накірава́ць ро́ту ў а. праці́ўніка — дви́нуть ро́ту в обхо́д врага́;
2. -да (место, путь; участок) обхо́д;
зру́чны а. — удо́бный обхо́д;
~ды лясні́цтва — обхо́ды лесни́чества
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
да́ча 1, ‑ы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. даць (у 8 знач.). Дача паказанняў. □ Густы траскучы залп з тылу, а потым з правага фланга перарваў дачу гэтых загадаў. Колас.
2. Порцыя, якая даецца на адзін прыём ці на пэўны перыяд. Дзве дачы аўса. Сутачная дача сена.
да́ча 2, ‑ы, ж.
Загарадны дом для летняга адпачынку гараджан. Пабудаваць дачу. Зняць дачу. □ Мадам Гамрэкелі ад пачатку лета выехала з Гіо некуды ў горы, на дачу, дзе не было малярыі. Самуйлёнак.
да́ча 3, ‑ы, ж.
Частка лясніцтва, вылучаная ў самастойную гаспадарку; участак зямлі пад лесам. Лясная дача.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
недалёка,
1. Прысл. да недалёкі (у 1, 2 знач.).
2. у знач. вык. Аб нязначнай адлегласці да каго‑, чаго‑н. Жаданы яр ужо недалёка. Колас. Ад вёскі да лясніцтва было недалёка. В. Вольскі.
3. у знач. вык. Аб хуткім надыходзе чаго‑н. Недалёка ўжо і вечар. А. Александровіч. Да вечара недалёка. Чорны. // безас. у знач. вык. Мала чаго не хапае да чаго‑н. Помнім толькі адно, што зацішак Перад громам бывае часцей. Што ў вятроў недалёка да здрады: Могуць з ростані рынуць і рваць. Хадыка.
•••
Недалёка адскочыць гл. адскочыць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)