утачы́цца², утачу́ся, уто́чышся, уто́чыцца; зак., у што.

Точачы, пранікнуць унутр ці ў глыбіню чаго-н.

Крот утачыўся ў зямлю.

|| незак. уто́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прары́цца, ‑рыецца; зак.

Пракапацца (пераважна рылам). Крот прарыўся на паверхню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крыт ’крот’ (Дразд.). Гл. крот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Капа́ючы, зрэзаць (выступ, няроўнасць глебы).

С. бугарок.

2. Пакапа́ць паверхню зямлі ў многіх месцах.

Крот скапаў увесь агарод.

|| незак. ско́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падры́цца, ‑роецца; зак.

Залезці куды‑н., падрыўшы зямлю знізу (пра жывёл). Крот падрыўся пад клець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зары́цца I сов., в разн. знач. зары́ться;

крот зары́ўся — крот зары́лся;

з. ў се́на — зары́ться в се́но

зары́цца II сов., разг. (отдаться целиком какому-л. делу) зары́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стачы́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., сто́чыць; сто́чаны; зак., што.

1. Грызучы, рыючы, пабіць на дзіркі, пашкодзіць, зрабіць непрыгодным.

Крот стачыў агарод.

2. перан. Падарваць сілы, здароўе (пра хваробу, перажыванні).

Адзінота і сум стачылі чалавека.

|| незак. сто́чваць, -ае.

|| наз. сто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насякомае́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які корміцца насякомымі. Насякомаедныя расліны.

2. у знач. наз. насякомае́дныя, ‑ых. Назва атрада млекакормячых, да якога адносяцца вожык, крот і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́мчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае сумку (у 3, 4 знач.). Сумчаты воўк. Сумчаты крот. Сумчатыя грыбы.

2. у знач. наз. су́мчатыя, ‑ых. Падклас млекакормячых, якія даношваюць дзіцянят у сумцы (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ту́чка ‘мядзведка’ (ТС). Гл. точка 1 ‘тс’ з характэрнай для Палесся менай о > у ў закрытых складах. Аналагічна ту́чка ‘крот’ (Выг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)