клікаць - Пошук - Асноўныя

адру́піць

‘вы´клікаць неспакой, хваляванне, пэўнае жаданне (яму адрупіла прыйсці)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пару́піць

‘вы´клікаць неспакой, хваляванне, пэўнае жаданне (яму парупіла прыйсці)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

оклика́ть несов. акліка́ць; клі́каць, зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подзыва́ть несов. клі́каць, падзыва́ць, гука́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подма́нивать несов. (подзывать) клі́каць, падзыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. клікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Клікаць, зваць, падзываць. —

Мама!

Ідзі, — гукае дачка.

2. Гучна гаварыць, крычаць.

|| аднакр. гукну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. гука́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кли́кать несов., разг.

1. (кричать) крыча́ць;

2. (громко звать) клі́каць, гука́ць;

3. (называть) клі́каць, зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́мкаць

‘клікаць маму’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да клікаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum