трохтыднёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца тры тыдні. Трохтыднёвы адпачынак. // Прызначаны, разлічаны на тры тыдні. Трохтыднёвы запас прадуктаў.

2. Узростам у тры тыдні. Трохтыднёвае кацяня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зеленаво́кі, ‑ая, ‑ае.

З зялёнымі вачамі. Зеленавокае кацяня. / у вобразным ужыв. Зеленавокія травінкі На поймы выбеглі Лахвы, З дажджом шукаючы хмурынку Ці хмару з гулам грамавым. Матэвушаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабачаня́ і сабачанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

1. Дзіцяня сабакі; шчаня. Усё люблю малое: кацяня, сабачаня, а цялятка для мяне — дык гэта нешта зусім асаблівае. Кулакоўскі.

2. Маленькі сабачка. Каля суседскага парога залілося сабачаня, тоненька-тоненька. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лізну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. каго-што. Аднакр. да лізаць.

2. чаго. Разм. З’есці чаго‑н. зусім нямнога; паспытаць. Павінен табе сказаць, Сымон, .. [Давід] вельмі слаба есць. Лізне чаго-небудзь, што тое кацяня, і ўжо не можа больш. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалудзі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які мае струны, каросту, сып на скуры; паршывы (у 1 знач.). Шалудзівае кацяня. □ Дробненька трусіць пара худых, шалудзівых конікаў. Сяргейчык.

2. перан. Нікчэмны, агідны. Няўжо яны [хлопцы] будуць цярпліва Маўчаць, тая, Глядзець, як барон шалудзівы Наш край вынішчае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разба́лавацца сов.

1. избалова́ться;

~ваўся хло́пец — избалова́лся па́рень;

2. (начать сильно шалить) расшали́ться, разбалова́ться;

кацяня́ ~валася — котёнок расшали́лся (разбалова́лся)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абліза́ць, -ліжу́, -лі́жаш, -лі́жа; -ліжы́; -лі́заны; зак., каго-што.

1. Правесці языком па паверхні чаго-н.

А. губы.

2. Ачысціць каго-, што-н. лізаннем.

А. лыжку.

Кошка аблізала кацяня.

3. перан. Дакрануцца да чаго-н., прабегчы па чым-н. (пра агонь).

Языкі полымя аблізалі дровы ў коміне.

Пальчыкі абліжаш — пра што-н. вельмі смачнае, прыемнае.

|| аднакр. аблізну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| незак. аблі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закаці́ць сов., в разн. знач. закати́ть; (катя, поместить внутрь чего-л. — ещё) вкати́ть; (удалить куда-л. — ещё) укати́ть;

з. калёсы ў вазо́ўню — закати́ть (вкати́ть) теле́гу в сара́й;

з. мяч за варо́ты — закати́ть (укати́ть) мяч за воро́та;

кацяня́і́ла куды́сьці клубо́к — котёнок закати́л (укати́л) куда́-то клубо́к;

з. сцэ́ну — закати́ть сце́ну;

з. апляву́ху — закати́ть пощёчину;

з. во́чы — закати́ть глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)