кацяня (кацянё) назоўнік | ніякі род

Дзіцяня кошй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кацянё ср., см. кацяня́

кацяня́ и кацянё, -ня́ці ср. котёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кацяня і кацянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня кошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалудзівы прыметнік | размоўнае

Са струпамі, каростай на скуры.

  • Шалудзівае кацяня.

|| назоўнік: шалудзівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

запужаны прыметнік

Палахлівы ад частых пагроз.

  • Запужанае кацяня.
  • З. выгляд.

|| назоўнік: запужанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вылізаць прыметнік

Ачысціць лізаннем.

  • В. талерку.
  • Кошка вылізала кацяня.

|| незакончанае трыванне: вылізваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кацянё,

гл. кацяня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kitten [ˈkɪtn] n. кацяня́, кацянё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

котёнок м. кацяня́ и кацянё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

kocię

н. кацяня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)