кацянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. кацянё́ кацяня́ты
Р. кацяня́ці кацяня́т
Д. кацяня́ці кацяня́там
В. кацянё́ кацяня́т
Т. кацянё́м кацяня́тамі
М. кацяня́ці кацяня́тах

Іншыя варыянты: кацяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)