разду́раны, -ая, -ае.

1. Распешчаны, капрызны, свавольны.

Раздуранае дзіця.

2. Разбэшчаны, распусны.

Не па гадах р. хлопец.

|| наз. разду́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нараві́сты, -ая, -ае.

1. 3 норавам (звычайна пра коней).

Н. конь.

2. Натурысты, капрызны (пра чалавека).

Чалавек з наравістым характарам.

|| наз. нараві́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капры́за, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ры́з і -аў (разм.).

Капрызны чалавек, капрызнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разба́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разбалаваць.

2. у знач. прым. Распешчаны, капрызны, непаслухмяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад песціць (у 1–3 знач.).

2. у знач. прым. Капрызны, распешчаны. Пешчанае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

причу́дливый

1. (затейливый) вы́чварны; (замысловатый) мудраге́лісты;

2. (капризный) перабо́рлівы, капры́зны; нараві́сты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капры́знасць ж.

1. капри́зность; привере́дливость; прихотли́вость, причу́дливость;

2. капри́зность; прихотли́вость;

1, 2 см. капры́зны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зба́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад збалаваць.

2. у знач. прым. Раздураны, які прывык да таго, каб яго жаданні і капрызы выконваліся; капрызны. Збалаванае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прихотли́вый

1. (привередливый) перабо́рлівы; (капризный) капры́зны; (требовательный) патрабава́льны;

прихотли́вый вкус перабо́рлівы (капры́зны, патрабава́льны) густ;

2. (затейливый, вычурный) вы́чварны; (замысловатый) мудраге́лісты, вы́мудраваны, вы́штукаваны;

прихотли́вый узо́р вы́чварны (мудраге́лісты) узо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привере́дливый

1. перабо́рлівы;

2. (о человеке) перабо́рлівы; (с прихотями) нараві́сты; (капризный) капры́зны, капры́злівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)