смять сов.

1. змяць; (скомкать) скамячы́ць;

смять пла́тье змяць (скамячы́ць) суке́нку;

2. воен. злама́ць;

смять проти́вника злама́ць праці́ўніка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымя́ць, -мну́, -мне́ш, -мне́; -мнём, -мняце́, -мну́ць; -мні́; -мя́ты; зак., каго-што.

Прыціснуўшыся зверху, трохі змяць.

П. траву.

|| незак. прыміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абля́мчыць

‘змяць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абля́мчу абля́мчым
2-я ас. абля́мчыш абля́мчыце
3-я ас. абля́мчыць абля́мчаць
Прошлы час
м. абля́мчыў абля́мчылі
ж. абля́мчыла
н. абля́мчыла
Загадны лад
2-я ас. абля́мчы абля́мчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час абля́мчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зго́мтаць

‘змяць, скамячыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зго́мтаю зго́мтаем
2-я ас. зго́мтаеш зго́мтаеце
3-я ас. зго́мтае зго́мтаюць
Прошлы час
м. зго́мтаў зго́мталі
ж. зго́мтала
н. зго́мтала
Загадны лад
2-я ас. зго́мтай зго́мтайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зго́мтаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зго́мціць

‘змяць, скамячыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зго́мчу зго́мцім
2-я ас. зго́мціш зго́мціце
3-я ас. зго́мціць зго́мцяць
Прошлы час
м. зго́мціў зго́мцілі
ж. зго́мціла
н. зго́мціла
Загадны лад
2-я ас. зго́мці зго́мціце
Дзеепрыслоўе
прош. час зго́мціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.

Закончыць мяць; змяць поўнасцю, да канца. Дамяць лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздушы́ць, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-што.

1. Моцна націснуўшы, змяць, расплюшчыць.

Р. яйка.

Р. ягады.

2. Прыціснуўшы чым-н. цяжкім, душачы, забіць або скалечыць.

Р. грудную клетку.

|| незак. разду́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змя́ты

1. измя́тый, смя́тый, помя́тый; см. змяць 1;

2. см. сцёрты 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плю́хлы ’вялы’ (шуміл., Сл. ПЗБ). Відаць, да -плюснуць < плюшчыць (гл.). Утворана, як (па)морхлы ’тс’ ад паморхнуць ’змяць, пакрыцца маршчынкамі’ < моршчыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)