абля́мчыць

‘змяць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абля́мчу абля́мчым
2-я ас. абля́мчыш абля́мчыце
3-я ас. абля́мчыць абля́мчаць
Прошлы час
м. абля́мчыў абля́мчылі
ж. абля́мчыла
н. абля́мчыла
Загадны лад
2-я ас. абля́мчы абля́мчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час абля́мчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)