паіншэ́ць

‘змяніцца, стаць іншым’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паіншэ́ю паіншэ́ем
2-я ас. паіншэ́еш паіншэ́еце
3-я ас. паіншэ́е паіншэ́юць
Прошлы час
м. паіншэ́ў паіншэ́лі
ж. паіншэ́ла
н. паіншэ́ла
Загадны лад
2-я ас. паіншэ́й паіншэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паіншэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэвалюцыянізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся; зак. і незак.

1. Прасякнуцца (прасякацца) рэвалюцыйнымі ідэямі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Змяніцца (змяняцца) карэнным чынам.

Тэхніка рэвалюцыянізавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змяне́нне, -я, н.

1. гл. змяніцца, змяніць.

2. мн. -і, -яў. Папраўка, пераробка, якая мяняе што-н. ранейшае.

Змяненні ў правапісе.

Карэнныя змяненні ў жыцці грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязме́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Які не мяняецца, не можа змяніцца; пастаянны. Нязменлівыя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарадзі́цца, -раджу́ся, -ро́дзішся, -ро́дзіцца; зак.

1. Рэзка змяніцца, абнавіцца, стаць зусім іншым.

П. духоўна.

2. Страціць свае папярэднія каштоўныя якасці, уласцівасці, вырадзіцца.

Пшаніца перарадзілася.

|| незак. перараджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. перараджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зме́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да змяніцца.

2. Зал. да зменьваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўтвары́цца, ‑творыцца; зак.

Змяніцца карэнным чынам; перабудавацца. Край пераўтварыўся. □ Колішняя пустка пераўтварылася, ажыла. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змяня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да змяніцца.

2. Зал. да змяняць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сказі́цца, ‑зіцца; зак.

1. Змяніцца, перайначыцца. У галоўным герою апавядання, у Петражыцкім, гэта адчуванне сувязі, непадзельнасці майго і агульнага сказілася, адступіла перад такімі рысамі характару, як свавольства, празмернасць уласнага інтарэсу. Бярозкін.

2. Вельмі моцна змяніцца, страціць звычайны, натуральны выгляд (пра твар, знешні выгляд). Твар сказіўся ад злосці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пераказі́цца (перэ́казіцца) ’вельмі змяніцца тварам пад уплывам чагосьці дужа непрыемнага’ (Растарг.), смал. перекази́ть ’сапсаваць’. Да пера- і казі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)