абрэ́з
‘зброя; абрэзаны край’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэ́з |
абрэ́зы |
| Р. |
абрэ́за |
абрэ́заў |
| Д. |
абрэ́зу |
абрэ́зам |
| В. |
абрэ́з |
абрэ́зы |
| Т. |
абрэ́зам |
абрэ́замі |
| М. |
абрэ́зе |
абрэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кацю́ша
‘зброя’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кацю́ша |
кацю́шы |
| Р. |
кацю́шы |
кацю́ш |
| Д. |
кацю́шы |
кацю́шам |
| В. |
кацю́шу |
кацю́шы |
| Т. |
кацю́шай кацю́шаю |
кацю́шамі |
| М. |
кацю́шы |
кацю́шах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пра́шча, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
Старадаўняя ручная зброя для кідання камянёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самастрэ́л
‘зброя; пастка спецыяльнай канструкцыі на шашкоў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самастрэ́л |
самастрэ́лы |
| Р. |
самастрэ́ла |
самастрэ́лаў |
| Д. |
самастрэ́лу |
самастрэ́лам |
| В. |
самастрэ́л |
самастрэ́лы |
| Т. |
самастрэ́лам |
самастрэ́ламі |
| М. |
самастрэ́ле |
самастрэ́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
па́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.
Старажытная зброя — цяжкая дубіна з патоўшчаным канцом.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чака́н
‘штэмпель для выбівання відарысаў; адбітак відарыса; інструмент; зброя’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чака́н |
чака́ны |
| Р. |
чака́на |
чака́наў |
| Д. |
чака́ну |
чака́нам |
| В. |
чака́н |
чака́ны |
| Т. |
чака́нам |
чака́намі |
| М. |
чака́не |
чака́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ко́рцік, -а, мн. -і, -аў, м.
Афіцэрская халодная колючая зброя ў форме кароткага кінжала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пі́ка¹, -і, ДМ пі́цы, мн. -і, пік, ж.
Колючая зброя, від кап’я.
Пранізаць пікай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
панажо́ўшчына, -ы, ж. (разм.).
Бойка, у якой прымяняюцца нажы, халодная зброя.
Прычынай забойства была п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дро́цік, -а, мн. -і, -аў, м.
Старадаўняя кідальная зброя ў выглядзе кап’я на кароткім дрэўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)