зачаро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заворожи́ть сов. заваражы́ць; (очаровать) зачарава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

околдова́ть сов., прям., перен. зачарава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закадры́ць

‘зачараваць, прывабіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закадру́ закадры́м
2-я ас. закадры́ш закадрыце́
3-я ас. закадры́ць закадра́ць
Прошлы час
м. закадры́ў закадры́лі
ж. закадры́ла
н. закадры́ла
Загадны лад
2-я ас. закадры́ закадры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закадры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заваражы́ць, -ражу́, -ро́жыш, -ро́жыць; -ро́жаны; зак., каго (што).

1. Падзейнічаць загаворамі, чарамі; зачараваць.

З. зубы.

2. перан. Прывабіць сваім хараством.

Музыка заваражыла слухачоў.

|| незак. заваро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падчарава́ць

‘крыху зачараваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падчару́ю падчару́ем
2-я ас. падчару́еш падчару́еце
3-я ас. падчару́е падчару́юць
Прошлы час
м. падчарава́ў падчарава́лі
ж. падчарава́ла
н. падчарава́ла
Загадны лад
2-я ас. падчару́й падчару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падчарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зава́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).

1. Хітрасцю прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

З. звера ў пастку.

2. Зачараваць сваім хараством, прывабіць.

|| незак. зава́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палані́ць, -ланю́, -ло́ніш, -ло́ніць; -ланёны; зак. і незак.

1. каго-што. Узяць (браць) у палон.

П. варожую армію.

2. перан., каго (што). Зачараваць (зачароўваць), захапіць (захапляць).

П. чароўным голасам.

|| наз. палане́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обольсти́ть сов. прыва́біць, зачарава́ць; (соблазнить) спакусі́ць; см. обольща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замані́ць, -аню́, -а́ніш, -а́ніць; -а́нены; зак., каго (што).

1. Прывабліваючы чым-н., прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

З. ваўка ў пастку.

2. Прывабіць, зачараваць.

Нас там заманіла прырода.

|| незак. зама́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)