завола́киваться

1. (закрываться) завалака́цца, завала́квацца, заця́гвацца, засціла́цца; см. заволо́чься;

2. страд. завалака́цца, завала́квацца, заця́гвацца, засціла́цца; см. завола́кивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвола́киваться

1. абклада́цца; засціла́цца;

2. мед. заця́гвацца, абвалака́цца, абвала́квацца;

3. страд. абклада́цца, засціла́цца; заця́гвацца, абвалака́цца, абвала́квацца; см. обвола́кивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засце́ньвацца, ‑аецца; незак.

Разм. Зацягвацца, засланяцца чым‑н. Яшчэ з вечара неба з паўднёвага боку засценьвалася дымнаю павалокаю лёгкіх воблакаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затрёпываться возвр., страд. заця́гвацца, зано́швацца, бузава́цца; забры́ндвацца; см. затрепа́ться, затрёпывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продёргиваться​II несов.

1. (о нитке) праця́гвацца, заця́гвацца, прасо́ўвацца; (сквозь что-л.) прашмо́ргвацца;

2. страд. прашмо́ргвацца; праця́гвацца, заця́гвацца, прасо́ўвацца; прабіра́цца; см. продёргивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Му́рзацца ’зацягвацца хмаркамі (аб небе)’ (Янк. 2), мурза́ціцца ’хмарыцца’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да мурза 1, му́рзаць ’пэцкаць, чарніць, брудзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вдева́ться

1. (о нитке) уця́гвацца, заця́гвацца;

2. (просовываться) прасо́ўвацца; (всовываться) усо́ўвацца; (вставляться) устаўля́цца; см. вде́ться;

3. страд. уця́гвацца, заця́гвацца; прасо́ўвацца; усо́ўвацца; устаўля́цца; см. вдева́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зата́скиваться несов., возвр., страд. заця́гвацца; завалака́цца, завала́квацца; см. затащи́ться, зата́скивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хма́рыцца, ‑рыцца; незак.

Зацягвацца хмарамі, станавіцца хмарным. А неба сіняе штодзённа хмарыцца. Глебка. Хмарыцца ўсё яшчэ вечар, Шлях засцілае імгла. Танк. / у безас. ужыв. [Варвара:] — Хмарыцца, каб дажджу часам не пазнала. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скляпі́цца ‘пакрыцца тонкім лядком’ (Скарбы), скляпля́цца ‘зацягвацца лёдам’ (Сцяшк.). З польск. sklepić się ‘зрабіць скляпенне; закрыцца, зацягнуцца’ (Астроўскі, ABSl, 29, 153). Гл. склеп.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)