засе́ч сов., разг., см. засячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захваста́ць, -вашчу́, -во́шчаш, -во́шча; -вашчы́; -васта́ны; зак. (разм.).

1. Пачаць хвастаць.

2. каго-што. Забіць, засячы хлыстом, пугай.

Захвастаў да паўсмерці хлопца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засяка́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засякаць ​1 — засячы ​1.

засяка́нне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засякаць ​2 — засячы ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засе́кчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засяку́ засячо́м
2-я ас. засячэ́ш засечаце́
3-я ас. засячэ́ засяку́ць
Прошлы час
м. засе́к засе́клі
ж. засе́кла
н. засе́кла
Загадны лад
2-я ас. засячы́ засячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час засе́кшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пазасяка́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Засячы, зрабіць зарубкі на ўсім, многім. Пазасякаць дрэвы.

2. Параніць усё, многае. Пазасякаў конь ногі.

пазасяка́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Засячы, збіць, забіць усіх, многіх розгамі, бізуном і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запоро́ть​I сов., разг. (засечь розгами) засячы́, захваста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заруби́ть сов.

1. (убить) засячы́;

2. (сделать зарубку) зарубі́ць, разг. засячы́;

◊

заруби́ть себе́ на носу́ зарубі́ць сабе́ на но́се.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяка́ць ​1, ‑аго, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да засячы ​1.

2. Пападаць, коса падаючы, секучы (пра дождж). Трэба заўважыць, што гуменныя шчыліны аднак пакідалі з такім меркаваннем, каб не засякаў дождж, а зімою вецер не наганяў снегу. Колас.

засяка́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засячы ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засе́чаны I в разн. знач. засечённый; см. засячы́ I

засе́чаны II

1. засе́ченный; запо́ротый, захлёстанный;

2. зару́бленный;

1, 2 см. засячы́ II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засцяба́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Засячы пугай, дубцом і пад.

засцяба́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць сцябаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)