засцяба́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Засячы пугай, дубцом і пад.

засцяба́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць сцябаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)