записа́ть сов., в разн. знач. запіса́ць, мног. пазапі́сваць; занатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Адзначыць, запісаць, занатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запісваць — запісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраху́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Вынік якой-н. дзейнасці, заняткаў і пад.

Падрахункі працоўнага дня.

2. Агульная сума.

Запісаць п. у кнігу.

|| прым. падраху́нкавы, -ая, -ае.

Падрахункавая лічба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

занатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што і з дадан.

Запісаць што-н. для памяці або адзначыць у памяці.

З. пачутае ў запісной кніжцы.

|| незак. занато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запрыхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Запісаць у прыход, унесці ў графу паступлепняў. Запрыходаваць узносы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фонаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак. і незак., што.

Спец. Запісаць (запісваць) на фанаграму. Фонаграфаваць песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пёнтар ’цэнтр, сярэдзіна’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Паводле прыкладу-ілюстрацыі да гэтай лексемы значэнне трэба было б запісаць як ’узгорак’. Тады — да польск. piętro < прасл. *pętro.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запі́саны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад запісаць.

2. у знач. прым. Афіцыяльна аформлены ў шлюбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застэнаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Запісаць стэнаграфічным спосабам якое‑н. вуснае паведамленне. Застэнаграфаваць даклад. Застэнаграфаваць прамову.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)