дэбетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.
Занесці (заносіць) у дэбет. Дэбетаваць рахунак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каталагізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.
Завесці (заносіць) у каталог. Каталагізаваць новую літаратуру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зано́с, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заносіць — занесці (у 3, 4, 5 і 6 знач.).
2. Гурба, насып, намеценыя ветрам. Снежныя заносы. □ У заносах рыхлых вязнуць лыжы. Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отзыва́тьII несов., безл. (иметь посторонний запах, привкус) разг. папа́хваць, аддава́ць; (нести) зано́сіць, тхнуць, патыха́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зано́сіцца несов.
1. (в мыслях, мечтах) уноси́ться, заноси́ться;
2. страд. заноси́ться; относи́ться; сноси́ться; вноси́ться; уноси́ться; см. зано́сіць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уноси́ть несов.
1. (брать с собой) не́сці; (выносить) выно́сіць; (относить) адно́сіць; (сносить вниз) зно́сіць; (заносить) зано́сіць;
2. (похищать) разг. кра́сці, зно́сіць;
3. перен. (отнимать, поглощать) адбіра́ць, браць;
4. прям., перен. (перемещать, увлекать) не́сці, зно́сіць, зано́сіць; см. унести́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отдава́ть несов.
1. в разн. знач. аддава́ць; см. отда́ть;
2. (иметь запах, привкус, оттенок) аддава́ць, зано́сіць, тхнуць, патыха́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вадзі́ць, ваджу́, во́дзіш, во́дзіць; незак.
1. Тое, што і весці ў 1, 2 і 4 знач. (але абазначае дзеянне, што адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём або не ў адным напрамку).
В. дзяцей гуляць.
В. войскі ў бой.
В. смыкам па струнах.
В. машыну.
2. што з кім. Падтрымліваць (знаёмства, дружбу).
3. пераважна безас., каго-што. Хістаць у бакі, заносіць пры хадзьбе, яздзе.
Машыну пачало в. па слізкай дарозе.
4. Кіраваць гульнямі, танцамі.
|| наз. ваджэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
задзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да задзьмуць 1.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Дзьмучы, пранікаць, забірацца куды‑н. (пра вецер, мяцеліцу і пад.). Часам задзімаў у вокны вецер. Быкаў.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.); што. Дзьмучы, заносіць куды‑н. Вецер задзімаў пясок у расчыненае акно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грамні́цы, ‑ніц.
1. толькі мн. Свята ў хрысціян, якое прыпадае на 15 лютага па новаму стылю ў праваслаўных і на 2 лютага ў католікаў. Ужо мінулі і грамніцы, Аселі пругкія снягі, І дзень на новыя граніцы Свае заносіць берагі. Колас.
2. адз. (грамні́ца, ‑ы, ж.). Свечка, якую асвячаюць у царкве або касцёле на грамніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)