зано́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зано́шу зано́сім
2-я ас. зано́сіш зано́сіце
3-я ас. зано́сіць зано́сяць
Прошлы час
м. зано́сіў зано́сілі
ж. зано́сіла
н. зано́сіла
Загадны лад
2-я ас. зано́сь зано́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зано́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зано́сіць несов.

1. в разн. знач. заноси́ть; (доставлять — ещё) относи́ть, сноси́ть; (вписывать куда-л. — ещё) вноси́ть;

2. перен. уноси́ть;

1, 2 см. зане́сці;

3. разг. попа́хивать, припа́хивать; отдава́ть;

з. бензі́нам — попа́хивать бензи́ном;

чай ~сіў ры́бай — чай отдава́л ры́бой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зано́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да занесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зано́сіць гл. занесці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зане́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Несучы, даставіць куды-н. мімаходам, па дарозе.

З. кнігі ў бібліятэку.

2. каго-што. Закінуць, прымусіць апынуцца дзе-н. вельмі далёка, накіраваць не туды, куды належыць.

Лёс занёс майго таварыша на Далёкі Усход.

Куды гэта вас занесла?

3. што. Падняць або, падняўшы, адвесці ўбок.

З. канец бервяна.

З. руку для ўдару.

4. каго-што. Запісаць, упісаць у што-н.

З. на Дошку гонару.

З. чыю-н. думку ў пратакол.

5. звычайна безас., што. Засыпаць, замесці.

Дарогу занесла снегам.

|| незак. зано́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. зано́с, -у, м. (да 5 знач.) і занясе́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

|| прым. зано́сны, -ая, -ае (да 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узі́мку, прысл. (разм.).

Зімой.

У. гасцінец заносіць снегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завева́ть несов. заве́йваць, зано́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

занасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. занашу́ зано́сім
2-я ас. зано́сіш зано́сіце
3-я ас. зано́сіць зано́сяць
Прошлы час
м. занасі́ў занасі́лі
ж. занасі́ла
н. занасі́ла
Загадны лад
2-я ас. занасі́ занасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час занасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зано́сіцца, ‑носіцца; незак.

1. Незак. да занесціся.

2. Зал. да заносіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заноси́ть​I несов.;

1. в разн. знач. зано́сіць;

2. (песком) зано́сіць, засыпа́ць; (снегом) зано́сіць, замята́ць;

3. (вносить, вписывать) зано́сіць, уно́сіць, упі́сваць, запі́сваць;

4. (поднимать для какого-л. действия, замахиваться) узніма́ць, уздыма́ць, зама́хвацца, наме́рвацца; см. занести́​ 1—4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)