унести́ сов.

1. (взять с собой) пане́сці; (вынести) вы́несці, мног. павыно́сіць; (отнести) адне́сці, мног. паадно́сіць; (снести вниз) зне́сці, адне́сці, мног. паадно́сіць; (снести вниз) зне́сці, мног. пазно́сіць; (занести) зане́сці, мног. пазано́сіць;

2. (похитить) разг. укра́сці, зне́сці;

3. перен. (отнять, поглотить) адабра́ць, узя́ць;

забо́ты унесли́ мно́го здоро́вья кло́паты адабра́лі мно́га здаро́ўя;

4. прям., перен. (переместить, увлечь) пане́сці, зне́сці, зане́сці;

ло́дку унесло́ ве́тром ло́дку пане́сла (зне́сла) ве́трам;

воображе́ние унесло́ его́ далеко́ перен. фанта́зія зане́сла яго́ далёка;

е́ле унести́ но́ги ледзь вы́несці но́гі, ледзь уцячы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)