інспе́ктарстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Разм. Займаць інспектарскую пасаду; быць інспектарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нцтваваць, ‑твую, ‑твуеш, ‑твуе; незак.

Займаць пасаду прэзідэнта, выконваць абавязкі прэзідэнта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развлека́ть несов.

1. забаўля́ць, весялі́ць, развесяля́ць; пацяша́ць;

2. (отвлекать) займа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загута́рваць

‘загаворваць, займаць каго-небудзь размовамі (загутарваць субяседніка, загутарваць чаканне); праводзіць час у гутарцы’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загута́рваю загута́рваем
2-я ас. загута́рваеш загута́рваеце
3-я ас. загута́рвае загута́рваюць
Прошлы час
м. загута́рваў загута́рвалі
ж. загута́рвала
н. загута́рвала
Загадны лад
2-я ас. загута́рвай загута́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загута́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прафе́сарстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Разм. Быць прафесарам, займаць пасаду прафесара. Прафесарстваваць у універсітэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

1. Правіць краінай, дзяржавай, быць уладаром, мець уладу на кім-, чым-н.

У. над прыродай.

2. перан. Панаваць, займаць пануючае становішча.

На дварэ ўладарыць восень.

|| наз. улада́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лідзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Заняць (займаць) становішча лідэра (у 2 знач.). Лідзіраваць у гонках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сялі́цца, сялю́ся, се́лішся, се́ліцца; незак.

1. Уладжвацца на незаселеных месцах; пасяляцца, займаць пад жыллё хату, участак; пра птушак, жывёл і пад.

С. на адведзеным участку.

2. перан. Пра пачуцці, настрой і пад.: узнікаць, напаўняць.

Надзеі на лепшае селяцца ў душы.

|| зак. пасялі́цца, -сялю́ся, -се́лішся, -се́ліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мясці́цца ’ўсаджвацца’ (Бяльк., ТС), у выразе не месціцца у шкуры ’неспакойны, непаседлівы’ (Ян.). Яшчэ ст.-рус. мѣститися ’займаць месца, змяшчацца’ (XII ст.). Да ме́ста (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нязы́м (незым) выкл. ’не чапай, не руш; хай, няхай© злуй. ’дапусцім’ (Нас.). Параўн. рус. незым, незымай ’хай, няхай’, што ўказвае на зыходнае замать, бел. займаць ’рухаць’ (Нас.), гл. імаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)