загута́рваць
‘загаворваць, займаць каго-небудзь размовамі (загутарваць субяседніка, загутарваць чаканне); праводзіць час у гутарцы’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| загута́рваю | загута́рваем | |
| загута́рваеш | загута́рваеце | |
| загута́рвае | загута́рваюць | |
| Прошлы час | ||
| загута́рваў | загута́рвалі | |
| загута́рвала | ||
| загута́рвала | ||
| Загадны лад | ||
| загута́рвай | загута́рвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| загута́рваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)