◎ По́мысл ’намер’ (Нас.), помыслы ’мыслі, думкі’ (Бяльк.), памыем ’задума’ (Сл. Скар.). Рус. помысел ’намер’, польск. pomysł ’думка; задума’. Ад по‑мысяіць > мысліць (гл.), аналагічна падулі па, пбдумы ’ўрокі’ ад думаць (ЛА, 3).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паэты́чны, -ая, -ае.
1. гл. паэзія.
2. Прасякнуты паэзіяй, поўны хараства.
П. малюнак прыроды.
3. Мастацкі, творчы.
Паэтычнае чуццё.
Паэтычная задума.
4. Эмацыянальны, уражлівы.
Паэтычная натура.
|| наз. паэты́чнасць, -і, ж. (да 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
на́мысел, ‑слу, м.
Тайны намер, задума (часцей адмоўнага характару). Знаць намысел ворага — сіла: Тады не налучыць бяда. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фантасты́чны, -ая, -ае.
1. гл. фантастыка.
2. Падобны на фантазію (у 2 знач.); казачны, чароўны, звышнатуральны.
Ф. прывід.
Ф. пейзаж.
Фантастычнае святло.
3. Зусім неверагодны, непраўдападобны.
Фантастычная задума.
Гэты чалавек фантастычна (прысл.) таленавіты.
|| наз. фантасты́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даспе́ць, ‑ее; зак.
Стаць зусім спелым. Слівы даспелі. Задума даспела. Ураджай даспеў. □ Чарэшні навісаюць млява, даспелі ўжо да чарнаты. Пысін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́ўтарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да аўтара, належыць яму. Аўтарскі тэкст. Аўтарская задума. Аўтарскае права.
•••
Аўтарскі аркуш гл. аркуш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зате́я (замысел) заду́ма, -мы ж.; (выдумка) вы́думка, -кі ж.; (забава) заба́ва, -вы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
камбіна́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Спалучэнне, злучэнне, узаемна абумоўленае размяшчэнне чаго-н.
К. лічбаў.
К. фарбаў.
2. Складаная задума, сістэма прыёмаў для дасягнення якой-н. мэты.
Хітрая к.
Шахматная к.
|| прым. камбінацы́йны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суздро́м, прысл.
Абл. Зусім, цалкам; начыста; дашчэнту. Задума суздром завалодала Гаранскім. Сабаленка. [Селянін:] — Вунь, штоноч у маладой удавы Аўгіні дамавік хату суздром перавар[о]чвае. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капры́з, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Беспадстаўнае, але настойлівае жаданне, патрабаванне чаго-н., недарэчная задума, дзівацтва.
Дзіцячы к.
2. перан., чаго. Што-н. нечаканае, выпадковае ў той ці іншай сферы жыцця.
К. моды.
К. прыроды.
|| прым. капры́зны, -ая, -ае.
Капрызнае надвор’е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)