чва́ниться несов. фанабэ́рыцца; задава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захорохо́риться сов., прост. заказыры́цца, пача́ць задава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кичи́ться несов. фанабэ́рыцца, выхваля́цца, разг. задава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганары́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -ры́цеся, -ра́цца; незак.

1. кім-чым і са злуч. «што». Адчуваць гонар (у 1 знач.).

Г. сынам.

2. Быць ганарыстым; задавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выстранча́ць

‘дагаджаць каму-небудзь, запабягаць перад кім-небудзь; выхваляцца, задавацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выстранча́ю выстранча́ем
2-я ас. выстранча́еш выстранча́еце
3-я ас. выстранча́е выстранча́юць
Прошлы час
м. выстранча́ў выстранча́лі
ж. выстранча́ла
н. выстранча́ла
Загадны лад
2-я ас. выстранча́й выстранча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выстранча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Развашапру́дзіць, развашапру́джываць ’выклікаць задаванне, вычварэнне’, ’пачаць задавацца, вычварацца’ (Юрч. СНЛ), вашапру́дствавацъ, вашапру́дствавацца ’задавацца, вычварацца’. Ад вашапру́дзіцца (літаральна ад вошы і прудзіць, гл.) ’вычышчаць вашэй’, ’фанабэрыцца’, вашапру́д ’вашывец’, ’хвалько, фанабэрыста’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

камедыя́нцтва, ‑а, н.

Прытворства, крыўлянне. — Годз[е] задавацца, Саўка. Даволі камедыянцтва! Я знайду спосаб прымусіць цябе гаварыць тое, што трэба. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; незак.

Празмерна ганарыцца, задавацца. Не пышыўся, не сек з пляча майстар Шарахоўскі, не разганяў людзей. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адчупрыжыць ’выставіць (напаказ)’ (Касп.). Відаць, адносіцца да шырока распаўсюджанай у славянскіх мовах экспрэсіўнай кантамінацыйнай групы слоў з агульным значэннем ’казырыцца, задавацца’, параўн. польск. czupyrzyć się ’задавацца’, чэш. čepyřiti, в.-луж. šepjerić so, славен. čeperiti se і інш. Гл. чапурыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

задава́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. задаваць — задаць.

задава́нне ​2, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. задавацца ​2; фанабэрыстасць, ганарлівасць, зазнайства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)