выстранча́ць
‘дагаджаць каму-небудзь, запабягаць перад кім-небудзь; выхваляцца, задавацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
выстранча́ю | выстранча́ем | |
выстранча́еш | выстранча́еце | |
выстранча́е | выстранча́юць | |
Прошлы час | ||
выстранча́ў | выстранча́лі | |
выстранча́ла | ||
выстранча́ла | ||
Загадны лад | ||
выстранча́й | выстранча́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
выстранча́ючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)