выстранча́ць
‘дагаджаць каму-небудзь, запабягаць перад кім-небудзь; выхваляцца, задавацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выстранча́ю | выстранча́ем | |
| выстранча́еш | выстранча́еце | |
| выстранча́е | выстранча́юць | |
| Прошлы час | ||
| выстранча́ў | выстранча́лі | |
| выстранча́ла | ||
| выстранча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| выстранча́й | выстранча́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выстранча́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)