убрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Разм. Забрукаваць поўнасцю, цалкам; выбрукаваць. Убрукаваць усю вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замости́ть сов. замасці́ць, мног. пазамо́шчваць; (камнем) забрукава́ць, мног. пазабруко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Забрукаваць яшчэ раз, нанава або іначай. Перабрукаваць старую шашу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забруко́ўваць несов. (камнем, кирпичом и т.п.) зама́щивать; см. забрукава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Забрукаваць усё, многае. Пабрукаваць усе вуліцы.

2. і без дап. Брукаваць некаторы час. Пабрукаваць да абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настла́ть сов.

1. насла́ць, мног. панасціла́ць;

2. (намостить) намасці́ць, насла́ць, мног. панасціла́ць; (покрыть) пакры́ць; (пол) палажы́ць; (мостовую камнем) вы́брукаваць, забрукава́ць; см. настила́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)