захлусі́цца, ‑хлушуся, ‑хлусішся, ‑хлусіцца; зак.
Разм. Захапіцца хлуснёй; заблытацца ў хлусні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заблы́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да заблытацца.
2. Зал. да заблытваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазаблы́твацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Заблытацца — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Пазаблытваліся ніткі. Пазаблытвацца ў падліках.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зарапартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.
Разм. Нагаварыць лішняга, заблытацца ў сваіх довадах, разважаннях. — Вы, малады чалавек, зарапартаваліся. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Абыйсці́ся: обыйсʼцʼиса ’закруціцца, заблытацца (у лесе, напр.)’ (КСТ) да ісці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
замеша́ться
1. (вовлечься) замяша́цца, умяша́цца; (впутаться) заблы́тацца, ублы́тацца;
2. (в толпе) замяша́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заблы́твацца несов.
1. прям., перен. запу́тываться; см. заблы́тацца;
2. страд. запу́тываться; впу́тываться, заме́шиваться; см. заблы́тваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ублы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.
1. у што. Заблытацца ў чым-н.
Конь ублытаўся ў пастронкі.
2. чым. Абвязацца, абматацца чым-н.
У. рознымі лахманамі, каб машкара не кусала.
3. перан., у што і без дап. Умяшацца, увязацца ў што-н. (разм., неадабр.).
У. ў чужую справу.
|| незак. ублы́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Захлупіцца ’захлынацца’ (Янк. II). Рус. захлупить ’закрываць’, захлупаться ’заблытацца’, славен. zahlúpniti ’задыхнуцца (парай)’, балг. захлупям, захлупвам ’накрыць, закрыць’. Параўн. славац. zachlipnať ’захлынацца’. Наўрад ці выклікае сумненні сувязь з захлынацца, хлынуць. Не абгрунтоўваецца семантычна сувязь з хлупы ’пахілы’ (гл.). Параўн. славен. hlûp ’пара, смурод’, hlópati ’дыхаць з цяжкасцю’. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перакруці́цца, -учу́ся, -у́цішся, -у́ціцца; зак.
1. Павярнуцца кругом, процілеглым бокам ці канцом.
П. на адной назе.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад частага, празмернага закручвання або распасціся напалам, на часткі ад кручэння.
Кран перакруціўся.
Алюмініевы дрот лёгка перакруціўся.
3. перан. Рэзка перамяніцца, перайначыцца (разм.).
Як жыццё перакруцілася.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Заблытацца, зблытацца.
Ніткі перакруціліся.
|| незак. перакру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)