пригорю́ниваться несов. пачына́ць журы́цца, сумава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смуткава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак.

1. Гараваць з прычыны чыёй-н. смерці.

2. Сумаваць, журыцца, перажываць смутак.

Смуткуе хлопец па доме.

|| наз. смуткава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

журбава́ць

‘журыцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. журбу́ю журбу́ем
2-я ас. журбу́еш журбу́еце
3-я ас. журбу́е журбу́юць
Прошлы час
м. журбава́ў журбава́лі
ж. журбава́ла
н. журбава́ла
Загадны лад
2-я ас. журбу́й журбу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час журбу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажуры́цца, ‑журуся, ‑журышся, ‑журыцца; зак.

Разм. Доўга, многа пажурыцца. Нажурыцца ў адзіноцтве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грусти́ть несов. сумава́ць, смуткава́ць, журы́цца, марко́ціцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опеча́ливаться засмуча́цца, журы́цца; марко́ціцца; пачына́ць сумава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приуныва́ть несов. сумава́ць, журы́цца, тужы́ць, нудзі́цца, засмуча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; незак.

1. Знаходзіцца ў стане суму.

Недзе далёка сумуе гаротная матка.

2. па кім-чым. Адчуваць душэўны неспакой; журыцца, тужыць.

С. па сыне.

С. па рабоце.

Летам у вёсцы с. няма калі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасмутне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў смутным, смутнейшым. [Яніна] паспакайнела, зрабілася прасцейшай, з крыху пасмутнелым тварам, быццам журыцца яна па нечым. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кручи́ниться несов., фольк. журы́цца; (печалиться) смуткава́ць, марко́ціцца; (тосковать) тужы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)