журбава́ць

‘журыцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. журбу́ю журбу́ем
2-я ас. журбу́еш журбу́еце
3-я ас. журбу́е журбу́юць
Прошлы час
м. журбава́ў журбава́лі
ж. журбава́ла
н. журбава́ла
Загадны лад
2-я ас. журбу́й журбу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час журбу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)