кулачо́к

‘незаможны, дробны кулак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кулачо́к кулачкі́
Р. кулачка́ кулачко́ў
Д. кулачку́ кулачка́м
В. кулачка́ кулачко́ў
Т. кулачко́м кулачка́мі
М. кулачку́ кулачка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

убо́ристый спо́рны, дро́бны; (сжатый) сці́слы;

убо́ристая печа́ть спо́рны (дро́бны) друк;

убо́ристый шрифт спо́рны (дро́бны) шрыфт;

убо́ристый по́черк сці́слы по́чырк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дро́бный

1. мат. дро́бавы;

2. (частый, мелкий) дро́бны;

дро́бный шаг дро́бны крок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлуд, -у, М -дзе, м.

Дробны хвораст, вецце.

Ачысціць двор ад хлуду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пажы́ткі, -аў, адз. пажы́так, -тку, м., таксама зб.

Дробны скарб, хатнія рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драбню́ткі, -ая, -ае.

Надзвычай маленькі, вельмі дробны.

Пачынаўся д. дожджык.

Драбнюткае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

некру́пный небуйны́; невялі́кі; (мелкий) дро́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарха́н

дробны гандляр; феадал у цюркскіх народаў’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарха́н тарха́ны
Р. тарха́на тарха́наў
Д. тарха́ну тарха́нам
В. тарха́на тарха́наў
Т. тарха́нам тарха́намі
М. тарха́не тарха́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

атама́рны, -ая, -ае.

1. гл. атам.

2. Дробны, няцэласны (кніжн.).

|| наз. атама́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дажджы́ць, -джы́ць; безас., незак. (разм.).

Ісці, імжыць (пра дробны дождж).

З самай раніцы дажджыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)