дро́бны, -ая, -ае.
1. Невялікі па велічыні, памеры, вартасці.
Дробная жывёла.
Д. почырк.
Дробныя грошы.
2. Які складаецца з невялікіх па велічыні аднародных часцінак.
Д. дождж.
Д. пясок.
3. Невялікі, маламоцны і малазначны ў эканамічных і грамадскіх адносінах.
Дробная гаспадарка.
Д. вытворца.
4. Неістотны, які не мае вялікага значэння.
Дробныя факты.
5. перан. Мізэрны, нікчэмны, нізкі.
Дробныя інтарэсы.
Дробная душа.
|| наз. дро́бнасць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дро́бны
1. ме́лкий;
~ная ры́ба — ме́лкая ры́ба;
д. дождж — ме́лкий дождь;
дро́бныя кро́кі — ме́лкие шаги́;
2. (экономически слабый) ме́лкий;
д. ўла́снік — ме́лкий со́бственник;
~ная гаспада́рка — ме́лкое хозя́йство;
3. мелочно́й;
д. тава́р — мелочно́й това́р;
4. (о деньгах) ме́лкий;
~ныя гро́шы — ме́лкие де́ньги; ме́лочь;
5. (ничтожный, пошлый) ме́лкий;
д. чалаве́к — ме́лкий челове́чишка;
6. только мн. (о детях) ма́ленькие; ма́лые;
~ныя дзе́ці — ма́ленькие (ма́лые) де́ти;
7. (незначительный) пустяко́вый, пустя́чный; ме́лочный;
~ныя кры́ўды — пустяко́вые (пустя́чные) оби́ды;
~ныя прыдзі́ркі — ме́лочные приди́рки;
8. (о почерке, тексте) убо́ристый;
9. (о лице) с ме́лкими черта́ми;
10. (частый) дро́бный;
○ ~ная буржуазі́я — ме́лкая буржуази́я;
◊ рассыпа́цца ~ным ма́кам — рассыпа́ться ме́лким бе́сом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дро́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Невялікі па аб’ёму, велічыні. Дробнае каменне. Дробныя яблыкі. Разбіць на дробныя кускі. □ Ён нагатаваў дробных паленцаў, збіраючыся раскладаць агонь на прыпеку. Колас. Як чырвоныя пацеркі, рассыпаліся .. [суніцы] між дробных лісцікаў ягадніку на мяккім моху. Якімовіч. // Малога веку; малалетні. Не спіць гэтаксама і Марыля са сваімі дробнымі дзеткамі, прыслухоўваецца. Нікановіч. // Невялікі па колькасці. Разбіцца на дробныя групы.
2. Невялікай, нязначнай вартасці. Дробныя грошы.
3. Які складаецца з малых аднародных частачак. Дробны пясок. □ Пачынаў церусіць дробны дожджык. Гартны. Кудлатыя нізкія хмары бясконцаю кудзеляю рассцілаліся па небе, сеючы халодным дажджом і дробным градам. Колас. // Кароткі, з частым паўтарэннем аднолькавых кароткіх элементаў. Дробныя крокі. □ Ззаду па дарозе пачуўся дробны стукат колаў. Краўчанка. На гнуткіх дошках Колька адбіў дробную чачотку. Грахоўскі.
4. Шчуплы, нешырокай косці; маларослы. Лабановічу кінулася ў вочы, што людзі, з якімі ён тут сустракаўся, былі дробныя, худыя, замораныя. Колас.
5. З малымі матэрыяльнымі магчымасцямі; эканамічна слабы. Дробная буржуазія. Дробны ўласнік. Дробныя прадпрыемствы. □ Тым часам з-за ўзгорка выплыў хутарок, сядзіба дробнага арандатара. Колас. // Які рэалізуецца ў малых маштабах, звязаны з малакаштоўнымі рэчамі. Дробны гандаль.
6. Які займае невысокае грамадскае або службовае становішча. Дробны чыноўнік. Дробная шляхта. □ Гэта — вагон трэцяга класа, напоўнены дробным людам, салдатамі, сялянамі. Мікуліч.
7. Нязначны; неістотны. Дробныя справы. Дробныя крыўды. □ Тым часам па ўсёй гэтай мясцовасці не спыняліся то дробныя баявыя сутычкі, то рух машын. Чорны. // перан. Пазбаўлены ўнутранай значнасці; нікчэмны. Смяльчак не зробіць шкоды. На гэта здольна толькі дробная парода, — Мышыная душа. Корбан. Хто ўваходзіць у дачыненні з дробнымі людзьмі, сам не з буйных або неўзабаве здрабнее сэрцам. Лужанін.
•••
Рассыпацца дробным макам гл. рассыпацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дро́бны
1. (малы) zerstückelt; klein;
2. (нязначны, неістотны) kléinlich, únwichtig, únbedeutend, belánglos;
дро́бны га́ндаль камерц Kléinhandel m -s;
дро́бны гандля́р Kléinhändler m -s, -, Krämer m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Дро́бны ’малы, дробны’ (БРС, Нас., Касп., Шат., Бяльк., Сцяшк., Сл. паўн.-зах. і г. д.). Гэта слова ўтворана яшчэ ў прасл. час (прасл. *drobnъ(jь); агляд матэрыялу гл. у Трубачова, Эт. сл., 5, 122) і лічыцца вытворным ад асновы *drob‑ (да *drobiti, *drobь).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
драбнава́ты мелкова́тый; см. дро́бны 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дро́бат, -у, М -баце, м.
Дробны стук.
Барабанны д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
здрабне́лы, -ая, -ае.
Які здрабнеў, дробны, схуднелы.
З. твар.
Здрабнелая жывёла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
грыбасе́й, -ю, м. (разм.).
Цёплы дробны дождж, які спрыяе росту грыбоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
убо́ристый спо́рны, дро́бны; (сжатый) сці́слы;
убо́ристая печа́ть спо́рны (дро́бны) друк;
убо́ристый шрифт спо́рны (дро́бны) шрыфт;
убо́ристый по́черк сці́слы по́чырк.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)